40 jaar later blijft de zaak van de vermiste Yuba City onverklaarbaar

Vanaf het begin is de verdwijning verrassend. De families, ten eerste, zweren dat de vijf mannen niemand kennen in deze afgelegen hoek en niet het type zijn om een rondrit nachtelijk zonder waarschuwing. Wanneer de lokale politie het geblokkeerde voertuig vindt, constateren ze dat de snacks zijn geconsumeerd en de sleutels zijn ingenomen. Aan de andere kant, zo leggen de autoriteiten uit, is de betreffende sneeuwbank niet echt een obstakel voor vijf weerbare mannen. De benzinetank is voor driekwart leeg en de motor loopt. Het voertuig werd daarom achtergelaten.

Vreemder nog, de auto, gevonden aan het einde van een bochtig pad zonder straatverlichting, vertoonde geen tekenen van modder, alsof de bestuurder uiterst voorzichtig door de sporen had gemanoeuvreerd. Rondom de plaats, niets anders dan een dennenbos, enorm en besneeuwd. De gebaande paden die de volgende dagen werden georganiseerd, op extreem oneffen terrein, deden niets. Yuba's mysterie van vijf krijgt vorm.

Enkele maanden later, in juni 1978, ontdekte een groep motorrijders een verlaten bosbouwservice-aanhanger in de buurt van een camping. Het lichaam van Ted Weiher is binnen, van top tot teen bedekt met dekens, maar zonder schoenen. Zijn voeten zijn bedekt met bevriezing. Daarbij ontdekte de politie de lichamen van Bill Sterling en Jack Madrugada, 7 kilometer van het kamp van Weiher, aan weerszijden van het spoor. Madrugada heeft nog steeds de sleutels van zijn Mercurius bij zich. Beide mannen stierven waarschijnlijk van uitputting, waardoor Weiher gedwongen werd om alleen verder te gaan. De overblijfselen van Jack Huett zijn ook in het gebied gevonden.

Van Gary Mathias zal de politie alleen de sneakers vinden, wat suggereert dat hij de leren schoenen van Ted Weiher zou hebben meegenomen om alleen verder te gaan.

In het aangezicht van het irrationele, blijft alleen het criminele spoor over. De politie, herinnert Mental Floss zich, heeft de hypothese ook nooit uitgesloten. Want op 24 februari zou het geluk hebben dat er precies op deze desolate weg, midden in de nacht, een paar honderd meter van de Mercurius een getuige is. Joe Shones, 55, gescout voor een wandeling, kreeg een hartaanval in zijn auto. Hij vertelde de onderzoekers dat hij eerst fluitjes hoorde en toen twee paar koplampen, een groep mannen, een vrouw, een baby en daarna verschillende zaklampen zag. Als hij om hulp roept, gaan de lichten ineens uit.

Voor de moeder van Jack Madruga, geïnterviewd spreken Washington Post en de Los Angeles Times , onmogelijk te geloven dat zijn zoon in zijn eentje besloot om zijn auto, die hij koesterde, naar zo'n afgelegen en heuvelachtig oord te brengen. Hij werd overgehaald of bedreigd, concludeert ze.

In dezelfde artikelen waagt de schoonzus van Ted Weiher een hypothese: tijdens de basketbalwedstrijd in Chico zouden de vijf mannen iets hebben gezien dat ze niet hadden mogen zien, wat hun ondergang zou hebben bespoedigd. Ze zouden dan de dreiging zijn ontvlucht, eerst met de auto en vervolgens te voet toen het werd geblokkeerd door sneeuw, en stortten zich door het bos naar een vreselijke dood.

Veertig jaar na de gebeurtenissen blijven er twee mysteries bestaan: waar is Gary Mathias (of, meer aannemelijk, zijn lichaam) en welke waanzin deze vijf mannen met een rustig leven ertoe heeft aangezet om zo ver van huis te gaan, op een ijskoude nacht, door dieper en dieper te gaan. dieper het bos en de sneeuw in in plaats van terug naar beneden te gaan waar ze vandaan kwamen? Net als bij het absurde verhaal van de verdwijning van de Dyatlov-pas, is de waarheid aantoonbaar samen met de hoofdrolspelers verdwenen. Alleen blijven podcasts en Reddit-gemeenschappen voor de vergetelheid.