We spraken met broeders en zusters in incestueuze relaties

In 2015 heb ik een boek gepubliceerd, Generatie Z: hun stemmen, hun leven .

Het product van duizenden interviews met Gen Z-kinderen uit het hele VK, ik was blij met wat er werd besproken: racisme, seks, misdaad, strijd met gender en seksualiteit, dood, handicap en ongelijkheid, onder andere. De accounts die het niet haalden, gingen verloren vanwege ruimte, herhaling of om juridische redenen. Maar er was er een die ik om een ​​​​andere reden heb weggelaten.

Ik ontmoette Grace vroeg in het onderzoeksproces. Ze wilde praten over haar worsteling met geestelijke gezondheid en eetproblemen, haar ouders – het type dat nooit een kind had mogen opvoeden – en haar ineffectieve en onverschillige verzorgers. De bijkomende schade aan de toen 17-jarige was enorm: acute angst, OCS, een combinatie van anorexia, boulimia en eetbuien waardoor ze drie keer in het ziekenhuis was opgenomen, verschillende mislukte zelfmoordpogingen in de vroege tienerjaren en een neiging om iets te drinken. , drugs of seksuele ontmoetingen die haar werd aangeboden.

Het enige lichtpuntje en transformerende aanwezigheid in het leven van Grace leek haar rustige, vaste vriend, Adam, te zijn. Volgens haar beschrijving had hij 'haar uitgezocht'. Ze hield duidelijk heel veel van hem, en ik dacht er weinig meer over na. Tot een paar maanden later.

Enige tijd in het interviewproces gaf Grace me toe dat Adam niet alleen haar vriend was, maar ook haar broer. Volle broer. Geen stiefbroer of zelfs halfbroer.

Nadat ik de afgelopen vier jaar jonge mensen met allerlei achtergronden had geïnterviewd, was mijn pokerface best goed - maar geconfronteerd met iemand die iets toegaf dat zo taboe was, was het moeilijk om niet de voor de hand liggende vragen te stellen. Hebben ze samen geslapen? Ja altijd. Wisten hun ouders dat? Zij/zij hadden geen idee waar haar ouders waren en hoopten dat ze dood waren. Wist iemand anders van hun achtergrond? Nee. Zag ze een toekomst voor hen als een romantisch stel, d.w.z. huwelijk en gezin enz.? Ja absoluut.

Grace vertelde me uiteindelijk de hele geschiedenis van hoe ze bij elkaar kwamen, en vanwege haar kwetsbaarheid en de ongelooflijk controversiële en tragische aard van hun verhaal, werd ik bezorgd dat de pers er echt op zou ingaan en zou willen weten wie Grace en Adam waren, dus Ik en mijn uitgevers besloten het uit mijn boek te weren. Grace en Adam zijn nog steeds romantisch samen, en ze was blij dat ik hier op hen zinspeelde.

Deze ontmoeting met Grace en Adam wekte een interesse op in de prevalentie en dynamiek van dit soort relaties. Ik had altijd aangenomen dat incestueuze relaties zeldzamer waren dan een tiener die sociale media mijdt, en altijd het product van misbruik. Maar hoewel incest door ouders in de meeste landen illegaal is, nemen veel landen een veel liberaler standpunt in over incest tussen broers en zussen.

Door onder de oppervlakte te krabben van deze hoogst eigenaardige en onuitgesproken kwestie, wordt onthuld dat incestueuze relaties niet alleen vaker voorkomen dan iemand zou verwachten, maar in sommige gevallen ook niet alleen met wederzijdse toestemming, maar ook gemotiveerd door dezelfde dingen als meer conventionele volwassen relaties: romantiek, behoefte, verlangen, eenzaamheid en aantrekkingskracht. Dit roept allerlei ethische vragen op over toestemming, slachtofferschap, legaliteit en moraliteit, maar het roept ook een andere grote vraag op: kan iemand ooit echt een gezonde, instemmende seksuele en emotionele relatie hebben met een naaste of bloedverwant?

Anna, 23, denkt dat het kan. Ze beschrijft haar tweelingbroer als 'meer als een vriendje' tijdens hun oudere tienerjaren en tijdens hun universiteitsjaren. Volgens haar begonnen ze gevoelens voor elkaar te krijgen in hun jongere tienerjaren, wat zich uiteindelijk uitte in een intense seksuele en emotionele relatie die elke andere romantische relatie voor Anna of haar tweelingbroer Stephen uitsloot.

De broers en zussen' de niet-platonische relatie liep uiteindelijk op de klippen toen Anna haar huidige partner ontmoette in haar derde jaar op de universiteit. Anna's partner en de tweeling' ouders hebben geen idee van hun vroegere relatie, hoewel Anna beweert dat het een van de beste dingen was die haar is overkomen en van vitaal belang voor zowel haar als haar broer's seksuele en emotionele ontwikkeling

Daryl*, 24, is het er niet mee eens dat iedereen een gezonde romantische relatie kan hebben met een bloedverwant. Hij had een romantische en seksuele relatie met zijn halfzus, Jessica, en het veroorzaakte enorme schade aan zowel hij als Jessica, evenals de hele familie, toen ze uiteindelijk werden ontdekt in 'behoorlijk dramatische omstandigheden'.

Het is moeilijk om professionals aan het woord te laten over incest buiten het domein van misbruik, omdat ze begrijpelijkerwijs bang zijn dat het zowel legitimeert als de vele slachtoffers van niet-consensuele incest ondermijnt. Maar de algemene consensus is dat een van de drijvende factoren achter meer consensuele incestueuze relaties paradoxaal genoeg zowel de gebroken aard van moderne gezinnen als de hechtheid van andere gezinnen lijkt te zijn.

Als je niet samen bent opgegroeid - zoals in het geval van Grace en Adam - heb je niet de grove factor en directe vertrouwdheid die andere broers en zussen ontwikkelen door vanaf de geboorte samen te leven. Evenzo zijn mensen, ondanks onze hyperconnectiviteit, meer geïsoleerd dan ooit. Nu vriendschapsgroepen en datingcultuur zich terugtrekken, gaan veel mensen socializen en hangen ze rond met familieleden, vooral wanneer ze ongeveer even oud zijn. Hoewel zeldzaam, is het duidelijk niet uitgesloten dat dit ergens anders toe kan leiden dan samen Playstation spelen - zoals het geval was met een tweeling, Anna en Stephen.

Statistieken over wat we voorzichtig 'incest met wederzijds goedvinden' zouden kunnen noemen, bestaan ​​niet echt, en de meeste deskundigen beweren dat - vooral in het geval van ouderlijke incest - zoiets niet bestaat, dat het altijd verkrachting of dwang is (van de kant van de ouder). Het internet vertelt natuurlijk een ander verhaal. Er zijn uitgebreide en actieve 'pro-incest'-gemeenschappen over de hele wereld, die hun eigen incestueuze relaties bespreken in tonen variërend van schuldgevoelens tot trots tot openlijke geilheid. Deze gemeenschappen bieden elkaar ook ondersteuning en bespreken juridische kwesties en manieren om campagne te voeren voor gelegaliseerde incest.

Om de kwestie verder te verwarren, wordt incest heel anders bekeken, afhankelijk van waar je bent en wie erbij betrokken is. Mijn onderzoek richtte zich volledig op jongere mensen (Gen. Z's en millennials) en op de dynamiek van broers/zussen/stiefbroers en -zussen, juist omdat het in veel delen van de wereld een veel grijzer gebied is.

Incest tussen ouders en kinderen lijkt – terecht – universeel te worden gezien als duidelijk misbruik, niet in de laatste plaats omdat de ongelijke machtsdynamiek in een ouder-kindrelatie elk solide argument van toestemming verbiedt. Maar de dynamiek tussen broers en zussen lijkt (in sommige kringen) de juridische, ethische en morele wateren te vertroebelen. Bijvoorbeeld, bij het wegen van een geval van een incestueuze relatie tussen halfbroers en zussen die vier kinderen had voortgebracht, concludeerde de Duitse Ethische Raad in 2014 dat 'het recht van volwassen broers en zussen om seksuele zelfbeschikking te hebben in een consensuele relatie in deze gevallen zwaarder weegt dan het abstracte goed van het gezin'.

Hoewel het verzamelen van gegevens over de meer 'consensuele' kant van het incestspectrum nergens wereldwijd is gebeurd, zijn de statistieken over incest behoorlijk opzienbarend. In de VS werd in de jaren negentig geschat dat er jaarlijks 100.000 tot 1 miljoen gevallen van incest plaatsvonden. De omvang van wereldwijde incest varieert afhankelijk van de cijfers waar je naar kijkt – vooral omdat het zeer persoonlijke karakter van het fenomeen volledige nauwkeurigheid verhult – maar men denkt die incest komt ergens tussen de 2 procent tot 10 tot 20 procent van de bevolking voor. In Brazilië wordt de prevalentie van incest geschat wijd bereik , van 0,05 procent naar 21 procent.

Ondanks wereldwijde verschillen in houding, heeft de samenleving in het algemeen nog steeds de neiging om incestueuze relaties preuts te bekijken - en dat is begrijpelijk. De populaire cultuur - en het type populaire cultuur dat de meesten van ons consumeren en liefhebben, niet de rare niche-soort - zit echter vol incest. Game of Thrones ' liefhebbers van broers en zussen, Jaime en Cersei Lannister, leken het publiek veel meer aan te zetten dan uit te schakelen, met sociale media overspoeld met memes over ons ongemak bij het verbreken van hun duidelijk niet-platonische relatie.

Hetzelfde programma bevatte een intense seksuele relatie tussen tante en neef, Daenerys Targaryen en Jon Snow, en een van de centrale verbindende kenmerken van de laatste reeks van Gekregen (behalve dat iedereen er een hekel aan had) was hoe onverschillig iedereen was over de onthulling dat bloedverwanten hadden uitgebeend.

Incest is niet alleen voorbehouden aan zwaarden en draken. De reden dat Bloemen op zolder generaties van adolescente meisjes (en sommige jongens) een verstoppen-onder-het-bed-rite-of-passage-boek is geweest (en meer recentelijk een film met Kiernan Shipka in de hoofdrol) is absoluut vanwege de opwindend ongeoorloofde en icky centrale incestueuze relatie tussen broer en zus, Chis en Catherine. Buiten de boeken is familierelaties ook openlijk of heimelijk genoemd in alles van Star Wars en Wrede bedoelingen naar Rechts en Gearresteerde ontwikkeling .

Maar waar incest echt uit de hoek komt, is pornografie: incestporno is een van de snelstgroeiende en meest bekeken genres van pornografie. Hoewel de industrie min of meer wegkomt met het illegale karakter van incestueuze seks door het dingen te noemen als 'Fucking my Step-brother' en 'Punishing my Naughty Stepdaughter', vermoedt men dat kijkers er minder naar kijken vanwege de wettelijke en morele disclaimers en meer vanwege de zeer taboe en verboden inhoud. Hoewel pornografie niet echt een weerspiegeling is van gedrag in de echte wereld, houdt het wel een spiegel voor menselijke seksuele verlangens en fantasieën - en als Freud vandaag zou leven, zou hij een velddag hebben met de statistieken van Pornhub en andere buizensites.

Dat gezegd hebbende, incestueuze relaties - zelfs degene die de deelnemers beschrijven als consensueel - kunnen vreselijke gevolgen hebben en echte schade aanrichten. Met dat in gedachten zal het onwaarschijnlijke incest ooit als 'normaal' worden geaccepteerd, of een relatiedynamiek worden waar we ons prettig bij voelen.

Het oordeel van de samenleving versterkt het gevoel van Grace (en ongetwijfeld anderen zoals zij) absoluut een aberratie te zijn, maar het verandert niets aan de manier waarop ze over haar vriend/broer denkt. Grace en Adam mijden vrienden, buitenstaanders en de meeste interesses, omdat ze bang zijn ontdekt en verdreven te worden, maar dat is de prijs die ze moeten betalen voor het doorbreken van zo'n grensoverschrijdend taboe.

Een professor psychologie in Oxford, die vroeg om niet bij naam genoemd te worden, merkte op dat 'het probleem met onze onbetaalbare en morele houding ten opzichte van seksualiteit die we preuts of immoreel vinden - zoals bijvoorbeeld incest of seksuele attitudes die illegaal zijn - is dat het ons ervan weerhoudt om te kijken objectief naar hen. In plaats van te accepteren dat het er is en te proberen ermee te werken en het beter te begrijpen, behandelen we deze mensen als paria's en verdrijven ze met letterlijke en metaforische hooivorken zoals we deden in de Middeleeuwen. Mensen hebben seks met naaste bloedverwanten, en soms is het veel genuanceerder dan we ons misschien prettig bij voelen.'

*Namen zijn gewijzigd.

@WriteClubUK / lilylambiekiernan.com

Dit artikel verscheen oorspronkelijk opMediaMenteUK.