Foto door Mike Roach/Zuffa LLCReality-tv is verschrikkelijk. Behalve voor Rob & Big .
Drie seizoenen van het MTV-programma gingen over de relatie van het vreemde paar van Rob Dyrdek, een straatschaatsende celeb uit Ohio van 135 pond, en Christopher 'Big Black' Boykin, een teddybeer van 350 pond die uit de vergetelheid is geplukt om huur-a- politie terwijl Dyrdek parkbanken in splinters veranderde. Indien De heuvels gebruik gemaakt van de fictief-feitelijke conventies van reality-tv om een gebleekt slagveld te creëren, Rob & Big draaide ze om om een komische speeltuin te bouwen, en Jackass zonder kwaadwilligheid en drugsproblemen en verpletterde testikels. Ik ben het duo (en televisie in het algemeen) uit het oog verloren tijdens de Fantasiefabriek dagen, enige tijd nadat hun relatie voor het eerst gespannen raakte, maar Rob & Big verdient nog steeds de eer voor het ondermijnen van een moe formaat in naam van onschuldig plezier. Iedereen weet dat reality-tv nep is. Zou net zo goed een Guinness-record kunnen vestigen voordonuts etenen bananen, koop een ordinair minipaardje en zet Boykin in een string op het podium van een stripclub.
De tijd verandert alle popcultuur in nostalgie, en je bent bijna doof voor de resonantie ervan zodra het eindelijk resoneert. 'Doe werken', de uitdrukking die Boykin tijdens de show bedacht, is een uitdrukking met een blijvende kracht die maar één keer in een generatie blijft. Persoonlijk kan ik een rechte lijn trekken tussen kijken Rob & Big tien jaar geleden een Engelse bulldog mee naar huis namen, enUFC Hall of Famer Don Frye met me laten pratenin plaats van me te vertellen mezelf te gaan neuken en zand in mijn kont te stampen.
Boykin is dinsdagochtend op 45-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van een hartaanval volgens zijn manager. Als de MMA-gemeenschap een bijzonder zwak lijkt te hebben voor Boykin, dan is dat omdat hij een enorme vechtfan was, en hij heeft een stempel gedrukt op vechtsporten die verder ging dan de tijd dat hij en Dyrdek sparred in een karatestudio , en vroeg zich hardop af of er een gi bestond die groot genoeg was voor Boykin of dat hij in plaats daarvan lakens moest gebruiken.
Rob & Big 's tijd in de lucht viel samen met de MMA-boom in de late jaren 2000, en samen met het duo dat een regelmatig gezicht toen de camera naar de menigte draaide, zei Boykin's dubbele B-shirts opgehangen aan de ruggen van verschillende MMA-jagers. Boykin had een speciale voorliefde voor Brett Rogers, een hooimachine-werper uit Chicago die bij Dyrdek's veiligheidsdetail zou hebben gepast, en hij werd een van de meest herkenbare vechters die zijn kleren droegen. Toen Rogers Jon Murphy knock-out sloeg in de eerste ronde van het eerste gevecht op de allereerste volwaardige MMA-uitzending op het netwerk, EliteXC: Primetime , Boykin verscheen daarna zelfs in de kooi, waarbij hij zijn dubbele B-ketting om Rogers' legde. nek en spelen naar de camera. Boykin was een van Rogers' belangrijkste geldschieters tijdens zijn klim van bandenwinkelmedewerker naar zwaargewicht titelkandidaat, en koos hem uit om Fedor Emelianenko te verslaan terwijl hij kunstschaatsen keek en biceps krullen . (Helaas is het leven van Rogers ontspoord sinds hij uitbarstte nadat hij met Emelianenko had gevochten.)
Na de ondergang van EliteXC was Boykin een Strikeforce-booster door en door. Misschien was dat gewoon opportunisme, want daar vocht Rogers en omdat Strikeforce, in tegenstelling tot de UFC, sponsors niet belastte. Maar misschien is dat een veelzeggend detail, een hint dat hij als onderneming van mixed martial arts hield. Denkend aan de overhyped hoop stront die Mayweather-Pacquiao was, was een van de zwakste onderdelen de parade van A-listers die die specifieke 12 ronden namen vanwege de sociale scene en de praal in Vegas. Boykin was misschien precies het tegenovergestelde: zijn enthousiasme voor vechten bracht hem naar Nashville voor de beruchte Strikeforce-vechtpartij, en maand na maand is zijn Twitter-tijdlijn gevuld met gevechtsvoorspellingen en commentaar over de vuistgenres. De laatste tweets die hij ooit stuurde, gingen over het aanstaande supergevecht tussen 'Canelo' Alvarez en Gennady Golovkin.
Het einde van de jaren 2000 wordt elke dag verder weg, en Christopher 'Big Black' Boykin was ongeveer net zo'n perifere figuur als je maar kunt krijgen, maar het is de moeite waard eraan te denken dat hij jagers financierde' dromen en juichten ze onderweg toe. Door anderen te helpen werken, heeft Black Big gewerkt.