Als homoseksuele man schaamde ik me meedogenloos over dating-apps. Blijkt dat ik niet alleen ben

Dit verhaal maakt deel uit van een bredere redactionele reeks. Coming Out and Falling In Love gaat over het vreemdgaan van onze relaties met anderen en het zelf. Deze maand kijken we naar de Aziatische houding ten opzichte van seks en porno, daten in het digitale tijdperk, ervaringen van LGBTQ-gemeenschappen, onconventionele relaties en vooral, zelfliefde. Lees hier vergelijkbare verhalen.

Mannen zijn problematisch op datingplatforms. Laten we daar geen tijd aan verspillen. Ja, er zijn een paar geweldige heren die een stap verder gaan en niet alleen lulfoto's in plaats van voegwoorden in elke zin plaatsen, maar het grootste deel van het lot dat je op datingplatforms vindt, zijn incels van tuinvariëteiten. Hoe zou ik dat weten? Nou, ik heb alleen mijn hele volwassen leven doorgebracht met het uitschelden van dating-apps. Oké, en ook mijn hele jeugd in de echte wereld.

Het leven als een mollig kind is nooit regenbogen en zonneschijn. Integendeel, het is een constante oorlog die tegen ons wordt gevoerd door zwaartekracht en zweetputten. Vraag een willekeurig kind om je heen dat dik is geworden (of nog steeds is). Zoals ik het altijd zag, had de wereld zowel dunne als dikke mensen nodig om de universele balans van lichaamsmassa te behouden. Adnan Sami vrijgelaten Lift Kara De rond dezelfde tijd, en mijn pestkoppen vonden een nieuwe bijnaam, afgezien van de gebruikelijke Ontmoeting (vet), Bhains (buffel), en geslacht (neushoorn). Maar genoeg over mijn broers en zussen.

De middelbare school was een rare tijd omdat iedereen meteen tussen haakjes werd gezet op basis van het eerste, meest voor de hand liggende en oppervlakkige ding over hen. Lichaamsgewicht (dun of dik) viel in de ene categorie, die met een dikke bril in een andere, mensen met een donkere huid in de ene, en de meisjes met korte rokjes in nog een andere... je snapt het wel. Maar zelfs toen had ik altijd mijn snark als wapen en slaagde ik erin mijn forse zelf te bezitten. Wat ik me echter nooit had kunnen voorstellen, was mijn pestkoppen op de middelbare school inruilen voor leden van mijn eigen homogemeenschap.

Cruisen langs de straat maakte de weg vrij voor online chatrooms in de vroege jaren 2000, en in 2007 had iedereen een telefoon met een scala aan apps om uit te kiezen. Als je omhoog kijkt Grindr in de PlayStore van vandaag krijg je een heleboel aanbevelingen, zoals: nekvel , Romeo , Blued en Ontstaat , elk met zijn eigen bijzonderheid. Maar het blijkt dat onverdraagzaamheid het enige kenmerk is dat ze allemaal verenigt.

Er gebeurt iets vreselijks met deze apps. Mensen brengen Twitter-niveau van bekrompenheid naar datingplatforms. Gemiddeld zijn dit soort profielen niet ongewoon.

Hij is je vriendelijke buurtneukjongen met een IQ van een pinda. Je kunt deze soort vinden in verschillende seksuele geaardheden. Een van hen stuurde me onlangs een sms toen ik in Delhi was, en natuurlijk stuurde hij me een catalogus van zijn geslachtsdelen in de eerste vijf berichten zelf. Ik vond deze manoeuvre niet zo leuk, dus ik schreef meteen: niet geïnteresseerd. Maar in plaats van achteruit te gaan zoals een fatsoenlijk mens zou doen, verloor hij zijn stront en schreef: Oh, dus nu heb je ook een houding van dikke prullenbak zoals jij. Ik doe je een plezier door de foto van mijn 8 inch tool met je te delen. Ik was nogal geschokt door de brutaliteit van deze man, maar ook geïnteresseerd in het begrijpen van zijn psyche. Dus natuurlijk porde ik hem verder tot hij mijn dikke kont blokkeerde. Wat ik in wezen van zijn gedrag heb geleerd, is dat hij zich voor zijn lichaam schaamde omdat hij niet gespierd genoeg was en zo gaat de cyclus.

Het punt is, er is een duidelijke over-fetisjisering van de Griekse God-figuur onder homomannen, vooral dankzij porno, en populaire media die homomannen laten zien die geobsedeerd zijn door een Ryan Gosling of een Hrithik Roshan. Ja, er was een moment dat ik me aftrok naar Arnold Schwarzenegger, maar sindsdien ben ik meer een John Goodman-man geweest. Dit heeft nu mannen aan de gezondere, zwaardere kant gedwongen om subgroepen te vormen zoals beren, kopvoorns, otters enzovoort, waardoor kleinere subculturen zijn ontstaan ​​en een vreemde kloof ontstaan ​​binnen een gemeenschap waarvan ik altijd geloofde dat die inclusief was voor iedereen. Tot zover dat verhaal.

Toen ik een voelsprieten op Instagram zette om met andere mensen te praten die dit hebben meegemaakt, gingen de sluizen open en openden verschillende homomannen zich voor mij over hun worsteling met bodyshaming.

Senthil is een van mijn oudste homovrienden, en elke keer dat ik hem heb ontmoet, was hij alleen maar warm en geweldig om mee te praten. De haat die hij ontvangt omdat hij aan de mollige kant is, is echter absoluut ongerechtvaardigd.

Senthil zegt: ik weet dat ik niet synchroon loop met het soort uiterlijk dat de meeste jongens zouden willen. Daarom benader of spreek ik bijna niemand, omdat ik weet dat er belediging of scheldpartijen op me wachten.

In zijn geval geven mensen hem niet alleen een slecht gevoel omdat hij mollig is. Zelfs de jongens die van beren houden, hebben dingen gezegd als: je bent te harig voor mij / je bent niet harig genoeg / je bent te dik / je bent niet dik genoeg / je bent niet top genoeg / je bent niet bodem genoeg. Ik wil als persoon bestaan, gerespecteerd en geliefd worden, en niet als iemands fetisj.

Darshil, een andere dierbare vriend die nu in de horeca in Sydney woont en werkt, sprak over de diepgewortelde haat die homomannen koesteren jegens mensen aan de positieve kant. Hij zegt: 'Sommige van de smerigste dingen die mensen me online hebben geschreven, zijn: 'Godzijdank ben je geen vrouw, want je bent zo lelijk en dik dat geen enkele man je ooit zou neuken', 'Je moeder had je moeten vermoorden toen je waren jong, zodat de homogemeenschap zou worden gespaard', 'Darshil, ik zou je alleen neuken en daten als je al het vet dat je met je meedraagt ​​kwijt bent'. De laatste heb ik zelfs online gezet zodat iedereen het kan lezen. Hij zegt dat het voor altijd in zijn brein is gegrift en dat hij tot op de dag van vandaag aan zichzelf twijfelt.

Wat me ook verbaast, is dat de haat over lichaamsmaten gaat, en niet alleen gereserveerd is voor de grote jongens. Diep , vertelt een modeontwerper en een geweldige visagiste me, ik schaamde me voor mijn lichaam omdat ik te dun was. En ik was beste vrienden met Mia, dus telkens als ik aankwam, voelde ik de behoefte om mijn gewicht te verminderen, en Grindr hielp daar niet mee.

Wat is Mia? Ik vraag het gevoel als een opa.

Boulimia, zegt Deep. Tumblr had het gebruik van de woorden boulimia en anorexia verboden. Dus de mensen van Tumblr kwamen met 'Ana' en 'Mia'. Gelukkig vond Deep een manier om met bodyshaming om te gaan, en verrassend genoeg op Tumblr. Ik plaatste vroeger foto's van mijn lichaam op Tumblr en al snel begonnen mensen het te waarderen. Het was als een blog om mezelf eraan te herinneren dat mager zijn oké is en dat mensen meer zoals ik, het begonnen te waarderen. In het begin was het allemaal erg seksueel en het stootte me nog meer af totdat een medegebruiker me vertelde te onthouden wie ik ben en wat ik heb.

Het roekeloze kleineren door andere homomannen kan nadelige gevolgen hebben voor iemands geestelijke gezondheid. Deep zegt: Het steeg naar mijn hoofd. Ik wilde niet socializen of rondhangen met mijn vrienden, naar de universiteit gaan of zelfs maar gezien worden. Ik wilde leven, maar onzichtbaar.

Senthil voegt eraan toe dat ik door een depressie ben gegaan en momenteel onder medicatie ben voor gegeneraliseerde angststoornis (GAD) en hypochondrie. Een groot deel van mijn problemen met zelfvertrouwen kwamen voort uit de fat shaming.

Een oplossing is niet duidelijk in zicht. Mensen zijn stront en mannen zijn de slechtste zoals ik al eerder zei. Geef ze een telefoon en een anoniem profiel om iemand anoniem te pesten en ze zullen wonderen verrichten. Ik weet niet waarom ze niet zo enthousiast zijn om langer in bed te blijven als ze al dit enthousiasme hebben. De meeste apps doen alsof ze haatzaaien, maar de filters die ze hebben zijn niet goed genoeg om hatelijke wezens te blokkeren. Dus voor iedereen die dit leest, homo of hetero, laat me je één ding vertellen: die perfecte persoon waar je je hele leven van hebt gedroomd, bestaat niet. We moeten allemaal collectief onze normen verlagen.

Volg Navin Noronha op Instagram .