Krediet: Sne Aribam SharmaSne Aribam Sharma identificeert zich meer met de cultuur van Kolkata dan met de cultuur die ze heeft geërfd. De 31-jarige half-Indiase half-Chinese visagist is geboren en getogen in de oude Chinese wijk Central Avenue en Shyambazar in Kolkata.
Haar vader, een mix van Punjabi, Manipuri en Naga (West- en Oost-Indische afkomst), heeft een tandheelkundige kliniek en haar Chinese moeder had vroeger een schoonheidssalon. Ze ontmoetten elkaar in Pune, Maharashtra (in het westen) terwijl haar vader studeerde en haar moeder net gescheiden was van haar eerste echtgenoot. Sne heeft twee oudere halfzussen van een Chinese vader en een jongere broer.
Ze leerden allemaal over eenheid en diversiteit toen ze samen opgroeiden, maar begrepen nooit welk label ze moesten gebruiken voor de term moedertaal. Sne spreekt Engels, Bengaals en Hindi en begrijpt Mandarijn, Hakka en Kantonees.
Sne Aribam Sharma identificeert zich meer met de cultuur van Kolkata dan met de cultuur die ze heeft geërfd. Krediet: Sne Aribam Sharma.
We spraken met Sne over de unieke ervaring van half Indiaas en half Chinees opgroeien. Het interview is bewerkt voor duidelijkheid en beknoptheid.
Hoe was het voor je ouders om met elkaar getrouwd te zijn?
Er werd op mijn vader, afkomstig uit een brahmaanse familie, neergekeken omdat hij met een gescheiden Chinese vrouw met twee kinderen trouwde. Mijn moeder stond in de Chinese gemeenschap in Calcutta bekend als degene die met een buitenstaander trouwde. Na mijn geboorte accepteerde de familie van mijn vader ze en ze hadden een hindoeïstisch ritueel in Manipur.
Heb je tijdens je jeugd geworsteld met cultuur- en identiteitsproblemen?
Het was erg verwarrend voor ons als kinderen - mijn broer en ik hebben Indiaas-Hindoeïstische namen ('Sne' betekent genegenheid in het Sanskriet en haar broer Siddharth is vernoemd naar Boeddha). Ons hele leven is ons de vraag gesteld: Hoe gaat het met je 'Sharmas'? We behoorden nooit puur tot de Indiaas-Chinese gemeenschap, noch waren we gehecht aan de kant van Manipuri/Punjabi/Naga. Maar we hebben zeker betrekking op de cultuur, het eten, de taal en de festivals van Calcutta. Het is ons thuis, ook al zien we eruit als buitenlanders.
Wat voor soort tradities/festivals viert uw familie?
Mijn vader is een praktiserende hindoe, dus als je 's ochtends mijn huis binnenloopt, vind je hem in een lungi (de subcontintenale sarong), biddend met zijn kleine dhoop kathi (wierookstokjes). Mijn moeder aanbidt Kali, Boeddha en Kuan Yin zonder moeite. Mijn broer is een atheïst en ik ben een zelfverklaarde protestant.
Op Diwali bidden we tot Ganesh-Lakshmi, delen we snoep uit, lichte diya's, barsten we crackers en kopen we nieuwe kleren. Het is nog steeds erg spannend voor ons om samen te komen in Indiase kleding voor familiediners. We vieren ook Durga Puja en gaan pandal (tent)-hoppen elk jaar.
In ons hoofd hoorden we overal bij. Pas toen ik begon te reizen, realiseerde ik me dat ik me niet kon verhouden tot de Chinese, of de Punjabi/Manipuri/Naga-culturen. Ik associeerde me meer met de Bengaalse cultuur.
'In ons hoofd horen we overal bij.' Krediet: Sne Aribam Sharma.
Hoe ga jij het Chinese Nieuwjaar vieren?
Mijn vader neemt deel aan alle rituelen en we winkelen voor nieuwe kleren. We vegen niet de vloer of wassen ons haar niet op de vooravond of op de eerste dag van CNY, en krijgen Phung Baos (rode pakjes met geld) van de ouderen. Aan de vooravond maakt mijn moeder tien verschillende gerechten. Er is een hele vis gekookt met kop en staart, en een gestoomde kipschotel (een hele kip met kop en klauwen, wat staat voor eenheid en overvloed).
We bezoeken Chinese tempels en onze grootouders' graven. De gemeenschap organiseert drakenshows en 's avonds houden de vijf belangrijkste drakengroepen uit Tangra (het nieuwe Chinatown) dansfeesten die doorgaan tot 5 uur 's ochtends. Als tiener heb ik de hele nacht gefeest en 's ochtends thuisgekomen, toen ik mijn uniform aantrok om naar school te gaan.
Je was bij het Chinese consulaat voor een Chinees nieuwjaarsdiner. Was dit exclusief voor jouw gezin of is iedereen uitgenodigd?
Elk jaar voor de CNY nodigt de Chinese ambassade Chinese families uit voor het diner. Ongeveer een week voor het echte werk beginnen we met bijeenkomsten. Vrienden en families ontmoeten elkaar voor brunches en diners. Chinese buurten in Calcutta zitten vol met Chinezen die terugkomen uit verschillende landen om CNY op de Indiase manier te vieren, of moet ik zeggen op de manier van Calcuttan. Het is altijd geweest en zal altijd thuis voor ons zijn.