Foto via Flickr-gebruiker Michael VadonVandaag is Donald Trump ingehuldigd als president van de Verenigde Staten. Online goksites zijn even kansen bieden dat hij op een bepaald moment tijdens zijn eerste termijn zal worden afgezet, maar laten we niet te hoopvol worden. Wat er vanaf deze dag ook gebeurt, één ding is zeker: dat Ivanka Trump, sereen als een zwaan, er doorheen zal zeilen zonder een haar of zoom op zijn plaats.
De eerste dochter heeft een lucratief en winstgevend lifestyle-merk opgebouwd dat gebaseerd is op een losjes feministische, laatkapitalistische visie op de werkende vrouw. Ze verkoopt cropped blazers, sandalen met bandjes en draagtassen. Verrassend genoeg droeg Ivanka niet haar eigen ontwerpen voor de inauguratie van haar vader, maar gaf ze de voorkeur aan een witte Oscar De La Renta-jurk. Misschien haar met fluweel bedekte? cocktailtas was niet groot genoeg voor een reservekopie van de naar verluidt zelfgeschreven inaugurele rede van haar vader. Over de hele wereld keken mensen en noteerden ze wat ze droeg. Sommigen van hen waren misschien zelfs de kledingarbeiders in de fabrieken van Ivanka Trump, de vrouwen die haar kleren helpen naaien.
Tijdens de campagne dreigde Donald Trump met een handelsoorlog met China, tot internationaal alarm. En in zijn inaugurele rede beloofde president Trump de natie weer op te bouwen met 'Amerikaanse handen en Amerikaanse arbeid'. Maar de Chicago Tribune rapporten dat het modelabel van zijn dochter, dat $ 100 miljoen dollar kost, niet thuis wordt gemaakt met behulp van zelfgekweekte arbeid. Het is gemaakt in het buitenland, in Aziatische landen. Volgens een Racked onderzoek , is het schoeisel van het Ivanka Trump-merk gemaakt in het industriële hart van China, de Pearl River Delta.
Volgens in de rekken , heeft één fabriek - Xuankai Footwear Ltd. - tot nu toe meer dan 130.000 pond Ivanka-schoenen geproduceerd. Werknemers in de fabriek beweerden systematische wanpraktijken in de fabriek, waaronder onderbetaling voor overuren en het inhouden van loonbetalingen. 'Ik kon het niet meer aan', zei een voormalige werknemer, Tian genaamd, die klaagde dat hij maar zes uur per nacht kon slapen. 'Het is een afvalfabriek', zegt een andere ex-medewerker. Werknemers op instapniveau verdienden gemiddeld 3.000 yuan ($ 436) per maand— nauwelijks genoeg om Tiffany Trump en Marla Maples een klap te geven.
In een verklaring aan handelspublicatie Schoenennieuws , een zakelijk filiaal van de lijn van Ivanka Trump - verantwoordelijk voor de productie en inkoop van het merk - bevestigde dat ze de Xuankai-fabriek gebruikten. 'Eerder dit jaar werd de fabriek Xuankai gecontroleerd door onze consultant zonder dat er sprake was van overtredingen', aldus een woordvoerder.
Lees verder: Hoe erg het is om een Sri Lankaanse werker te zijn die de nieuwe kledinglijn van Beyoncé maakt
Ik nam contact op met het PR-team van Ivanka voor meer informatie over hun toeleveringsketen - of welke informatie dan ook, aangezien er geen op hun website staat - maar niemand beantwoordde mijn e-mails.
Ironisch genoeg heeft Trump beloofd zich te verzetten tegen de overzeese productie van Amerikaanse producten. Tijdens een debat over de Republikeinse kandidaten in Detroit, beloofd publiek: 'Ik ga banen terugbrengen naar de Verenigde Staten zoals niemand anders dat kan.' Maar rapporten suggereren dat Ivanka haar productiebedrijf niet voor rekening van haar vader naar de VS verplaatst. Volgens AFP , lijkt het erop dat de productie van Ivanka-schoenen naar een land gaat waar de lonen nog lager zijn: Ethiopië.
Ivanka Trump spreekt met verslaggevers. Foto via Flickr-gebruiker Marc Levin
In hetzelfde AFP In een interview beweerde de grote Chinese schoenenproducent Huajian Group dat hij ongeveer 100.000 paar schoenen van het Ivanka Trump-merk had gemaakt in zijn fabriek in Dongguan in de Pearl River Delta. Nu verplaatst het de productie naar Addis Abeba. Een woordvoerder vertelde AFP dat het salaris van één Chinese arbeider kan betalen voor vijf arbeiders in de Afrikaanse hoofdstad.
'Er lijkt op dit moment een echte goudkoorts te zijn in Ethiopië met een groeiende kleding- en schoenenindustrie', legt dr. Rebecca Prentice van de Universiteit van Sussex uit. 'Bedrijven verhuizen van lagelonenlanden als China en Bangladesh naar Ethiopië.'
Ze voegt eraan toe: 'Wat hun retoriek ook is, bedrijven doen dit niet om het leven van werknemers te verbeteren of om deel te nemen aan een uitbreiding van arbeidsrechten; ze doen het omdat ze dingen goedkoper kunnen laten produceren.'
Merken zoals die van Ivanka dicteren de productievoorwaarden met winst, kwaliteit en tijdigheid als hun enige echte overwegingen.
Thulsi Narayanasamy van anti-armoedegroep Oorlog tegen willen gaat akkoord. 'Merken als Ivanka's dicteren de productievoorwaarden met winst, kwaliteit en tijdigheid hun enige echte overwegingen.'
We richten ons vaak op de omstandigheden van de mensen die in deze fabrieken werken (en terecht). Maar als de productie verschuift naar Ethiopië, of zelfs terug naar de VS, maakt Narayanasamy zich zorgen over het lot van de Chinese arbeiders die zwoegen om Ivanka's brogues met leren kwastjes te maken.
'Een van de grootste problemen waarmee fabrieksarbeiders in China worden geconfronteerd, zijn ontslagen', zegt ze. 'Dit gebeurt massaal in de regio Dongguan, waar lonen en ontslagvergoedingen onbetaald blijven. De meeste werknemers in die regio zijn oudere vrouwelijke arbeidsmigranten die afhankelijk zijn van hun pensioen dat wettelijk aan hen zou moeten worden betaald, maar vaak niet is, vooral wanneer fabrieken onverwacht sluiten of zaken naar elders verhuizen.'
Meld u aan voor onze nieuwsbrief voor meer van dit soort verhalen
In sommige gevallen dient een beter begrip van werknemers- en arbeidsrechten er zelfs toe om bedrijven het land uit te drijven. 'De lonen in China zijn nu de op één na hoogste in de regio, na Maleisië, en nemen elk jaar toe', legt Narayanasamy uit. 'Werknemers op het vasteland van China zijn zich ook steeds meer bewust van hun rechten en gebruiken collectieve acties zoals stakingen om te onderhandelen over betere voorwaarden en lonen. Veel fabrieken sluiten en verhuizen naar landen met goedkopere arbeidskrachten of andere, meer afgelegen delen van China, waar de lonen lager zijn en rechtengroepen moeite hebben om gemakkelijk toegang te krijgen.'
En Ethiopië is de laatste grens als het gaat om een ontwikkelingsland met een schetsmatige staat van dienst op het gebied van werkgeversverplichtingen en arbeidsrechten. 'Ethiopische fabrikanten kunnen profiteren van de wijdverbreide werkloosheid om ongelooflijk lage lonen aan te bieden die een nieuw centrum van de werkende armen zullen vormen', voegt Narayanasamy toe. Het is een brutaal, vernederend en uitputtend leven: 'Met minder dan $ 1 per dag verdienen arbeiders die schoenen maken voor merken als Trump's niet eens hun kosten van levensonderhoud, en volgens de meeste indicatoren zullen ze deel uitmaken van de extreme arm.' (Volgens een Bloomberg verslag doen van in 2014 bedroegen de fabriekslonen van Huajian in Ethiopië ongeveer $ 40 per maand, wat nog steeds minder is dan 10 procent van het vergelijkbare loon in China.)
De reden waarom dit allemaal mag plaatsvinden? Apathie - van de kant van consumenten zoals jij of ik, maar ook van overheden, bedrijven en hun productleveranciers.
'Waar winstmarges de enige zorg zijn, is uitbuiting onvermijdelijk door westerse bedrijven die ongestraft in het buitenland kunnen produceren', zegt Narayanasamy. 'Ze weten dat er geen manier is om echt verantwoordelijk te worden gehouden voor de mensenrechtenschendingen waaraan ze medeplichtig zijn.'