Echoïsme is de weinig bekende aandoening die slachtoffers van narcistisch misbruik treft

Mensen met een narcistische persoonlijkheidsstoornis (NPD) zijn uitbuitend, hebben recht en hebben geen empathie, legt Malkin uit. Ze zijn zo verslaafd aan zich speciaal voelen dat ze zullen liegen, stelen, bedriegen - wat er ook voor nodig is om aan hun behoeften te voldoen, ongeacht de kosten voor anderen. Als gevolg hiervan kunnen emotioneel gevoelige, empathische mensen echoïsten worden als ze in de kindertijd door narcisten worden uitgebuit. Malkin plaatst echoïsme aan het uiteinde van het narcistische spectrum dat hij heeft ontwikkeld: echoïsten hebben een angst behoeftig, speciaal of egoïstisch te zijn.

Aangezien slechts één procent van de bevolking een klinische diagnose van NPD heeft, zullen niet alle echoisten een relatie hebben gehad met personen met de diagnose NPD, maar eerder met bredere narcistische neigingen. Malkin schat dat ongeveer 16 procent van de bevolking narcistisch gedrag vertoont, en veel van deze narcisten zullen familieleden hebben die mogelijk zijn blootgesteld aan mogelijk misbruik, wat betekent dat het concept van echoïsme resoneert met een breed publiek.

Narcistisch misbruik omvat psychologische manipulatietactieken zoals shaming, isolatie, gaslighting en stonewalling. Een van de ervaringen die zo schadelijk is voor het zelfrespect van [echoïsten], is dat je je geen mens voelt, zegt Malkin. Je wordt een echo van deze andere persoon.

Ik ging vaak naar het toilet om mezelf in de spiegel te bekijken, zegt Sarah, die nu 39 is en met haar tienerzoon in Surrey woont. Dit klinkt heel vreemd, het was geen ijdelheid - [het was] meer alsof [ik] controleerde of ik er nog was. Mijn gevoel van eigenwaarde was zo zwak. Ik haatte elke aandacht die op mij gericht was. Ik wilde onzichtbaar zijn.

Mensen met narcistische ouders zullen op volwassen leeftijd vaak onbewust op zoek gaan naar narcistische partners. Als je je eigen identiteit volledig hebt moeten onderdrukken, kun je je alleen levend voelen met dezelfde soort behandeling, zegt Sarah. Toen ik in de twintig was, bracht ik mezelf in vreselijke situaties, ik werd geslagen, had beledigende en vernederende seks, maar ik kon niet weggaan omdat mijn enige manier om te bestaan ​​was om een ​​'toevoeging' van een narcist te zijn. Die achtbaan narcistische relaties en vriendschappen slokten al mijn tijd en energie op.

In haar boek uit 2018 echoisme, psychotherapeut Donna Christina Savery vraagt ​​zich af of vrouwen meer vatbaar zijn voor echoistisch gedrag wanneer ze worden opgevoed door een narcist. Ze schrijft dat vrouwen eerder onbewust op zoek gaan naar narcistische partners en de echo-rol spelen in andere relaties. Echoïstische vrouwen kunnen dan worden gemarginaliseerd op het werk of in vriendschapsgroepen, wat leidt tot onderpresteren en sociale angst, suggereert Savery. Ze concludeert echter dat er meer onderzoek nodig is om tot een definitieve conclusie te komen.

De gegevens over de vraag of vrouwen meer kans hebben op echo's, zijn fragmentarisch. McCloskey zegt dat meer vrouwen dan mannen hulp zoeken bij zijn samenleving, maar hij schrijft dat grotendeels toe aan mannen die aarzelen om toegang te krijgen tot behandeling. (Hij heeft geen gegevens over de prevalentie onder LGBTQ+ of niet-binaire mensen.) Malkin ontwikkelde een schaal die hij gebruikte om 2000 mensen te testen op echoïstische neigingen. De resultaten verrasten hem. Ik had verwacht dat meer vrouwen dan mannen hoger zouden scoren, maar dat bleek niet het geval. Wat we ontdekten, is dat er geen verschil was tussen mannen en vrouwen in het aantal echo's.