Mensen eten al aarde zolang we eten - nou ja, vrijwel alles. Bewijs van geofagie (dat is de naam van de praktijk) reikt minstens terug twee miljoen jaar , tot toen Homo sapiens nog Homo habilis was. Ze vonden het geweldig. Oude maat Hippocrates, de Griekse arts uit de 4e eeuw voor Christus die algemeen wordt beschouwd als de overgrootvader van de geneeskunde, was de eerste die het fenomeen vastlegde, schrijven 'Als een zwangere vrouw de wens voelt om aarde of houtskool te eten en ze vervolgens opeet, zal het kind tekenen van deze dingen vertonen. Dit verscheen in een leerboek tussen 460-377 voor Christus.
Door de millennia heen is geofagie het vaakst in verband gebracht met pica: de drang om niet-voedzame stoffen te consumeren. In lijn met Hippocrates' observaties, wordt pica het meest ervaren door zwangere vrouwen of mensen met voedingstekorten. De redenering is dat vrouwen vuil eten omdat de behoefte aan mineralen van het lichaam tijdens de zwangerschap wordt verhoogd.
Maar het eten van vuil is ook al lang gekoppeld aan een heleboel andere gezondheidsvoordelen. Een paar eeuwen nadat Hippocrates het noemde, werd hij ergens tussen 23 en 79 na Christus ondersteund door de wetenschapsschrijver Gaius Plinius Secundus. Gaius was een grote fan van alica, een graan dat klei bevatte en dat hij prees omdat het een: verzachtend effect had... als remedie tegen zweren in het vochtige deel van het lichaam zoals de mond of de anus. Gebruikt in een klysma stopt het diarree en wordt via de mond ingenomen... het controleert de menstruatie.'
Meer recentelijk is geofagie echter door een nieuw publiek opgepakt. Mummie blogs en paleo-sites hebben de zaak omarmd en zijn begonnen met het verdedigen van vuil als iets van een nieuw superfood.
De hype bekijken, met met vuil bedekte groenten.
Veel hiervan is geleid door Dr. Josh Axe, doctor in de natuurlijke geneeskunde, klinisch voedingsdeskundige en oprichter van een populaire self-titled natuurlijke gezondheidswebsite. Hij is de auteur van Eet vuil, het kookboek voor echte voeding en Eet vuil: waarom lekkende darm de oorzaak kan zijn van uw gezondheidsproblemen en 5 verrassende stappen om het te genezen.
Dr. Axe is een grote fan van op de bodem gebaseerde organismen, die volgens hem de darmgezondheid en de immuunrespons ondersteunen door cellen in de dikke darm en de lever te voeden en slechte bacteriën te doden. Helaas is volgens hem onze moderne sanering van voedsel, d.w.z. het wassen van onze groenten - heeft ons contact met deze organismen vernietigd. In een perfecte wereld stelt hij voor om 500 milligram vuil per dag te consumeren door producten van boerenmarkten te kopen en het niet te veel te wassen.
Hij staat niet alleen in zijn denken. In 2011, Het kwartaaloverzicht van de biologie gemeld Onderzoek van de Cornell University die ontdekte dat het eten van vuil de maag kan beschermen tegen gifstoffen, parasieten en ziekteverwekkers. Hoewel ook werd vastgesteld dat in veel gevallen het eten van vuil geknoeid met de opname van voedsel in de bloedbaan via de darm, wat kan leiden tot meer tekorten aan voedingsstoffen.
Maar het ziet er een beetje beter uit voor de meest elegante neef van vuil: klei. In haar boek verlangen naar aarde, voedingsantropoloog Sera Young beschrijft klei als een natuurlijk filter, uitleggen het kan werken als een moddermasker voor de darm. Ze legt uit dat het werkt door zich te binden aan schadelijke chemicaliën en het lichaam verlaat voordat het de bloedstroom .
Voedingsdeskundige aan de Yale School of Medicine Dr. David L. Katz herhaalde de theorie toen hij sprak met ABC nieuws , zeggende: 'Het is mogelijk dat het bindende effect van klei ervoor zorgt dat het gifstoffen opneemt.'
Ontsmetten we ons voedsel te veel? Nou, in dit geval niet.
Nogmaals, er is hier een historisch precedent voor, buiten Gaius' grof klinkende ontbijtgranen. Culturen van over de hele wereld hebben melding gemaakt van eten klei als een manier om misselijkheid te beheersen, vooral als het gaat om ochtendmisselijkheid. Zwangere mensen houden van vuil. Meer recentelijk hebben farmaceutische bedrijven echter kaolienklei gebruikt om Kaopectate te maken - een ingrediënt in veel diarree medicijnen .
Nu zit niet iedereen op deze vuile kar. Het is bekend dat het eten van klei constipatie veroorzaakt. En voor alle goede vuilbeloften kunnen er ook veel nadelen zijn. Naast de bovengenoemde problemen met het verstoren van de opname van voedingsstoffen, is vuil ook - nou ja, smerig.
Het grootste deel van het vuil waarmee we elke dag in contact komen, kan vol zitten met bacteriën, wormen, virussen, uitwerpselen van dieren en parasieten. Het kan ook elektrolytenstoornissen en darmobstructie veroorzaken. In een artikel uit 2002 over de geschiedenis van het eten van aarde in de Tijdschrift van de Royce Society of Medicine , waarschuwen de auteurs dat het ook kan leiden tot perforatie en buikvliesontsteking. En hoewel gevallen hiervan zeldzaam zijn, is het sterftecijfer onder hen hoog.
Dus als je dit graag zelf wilt proberen, kun je overwegen te kiezen voor een supplement zoals shilajit, een natuurlijke stof die in de Himalaya wordt aangetroffen en die de nationaal Center for Biotechnology Information beschrijft als eeuwenlang gevormd door de geleidelijke ontbinding van bepaalde planten door de werking van micro-organismen. Of als klei meer jouw stijl is, ga dan op zoek naar eetbare kaolien in een natuurvoedingswinkel. Doe het gewoon rustig aan en maak niet te veel back-ups.
Wil je dieper ingaan op de vreemde hoeken van de wellness-industrie? Bekijk onze serie Nou, dank u